Σήμερα κρατάω στην αγκαλιά μου το τρίτο μου παιδί. Το συνέλαβα πέρυσι, στις διακοπές κι όπως καταλαβαίνεις, η σκηνή μου (έκανα κάμπινγκ λόγω κρίσης), είχε μετατραπεί σε υπερσύγχρονο εργαστήριο ιδανικό για τις κλαβιελικές μου μελέτες.
Θυμάμαι πως κάθε μέρα, πριν ρίξω την πρώτη βουτιά, έφτιαχνα τα πρώτα σχέδια για την εικονογράφηση και μόνο όταν βούταγα και βούλιαζε το κεφάλι μου σ’ αυτό το γαλάζιο, δροσερό ζελέ, ένιωθα το μυαλό μου να χαλαρώνει και να αδειάζει. 
Τις εικόνες τις χρωμάτισα στην επιστροφή κι ύστερα μπήκαν όλα σε μια σειρά και μέσα στη θήκη τους και βουρ για τον εκδοτικό… Καλωσήρθατε Λεξοφάγοι. Να ζήσετε, να ταξιδέψετε, ν’ αγαπηθείτε.
Katerina Kris 