Όταν η Φαντασία θέλει να γίνει βιβλίο!

Με τη Φαντασία παίζουμε από τότε που ήμουν πολύ μικρή. Έχω διάφορες αναμνήσεις μαζί της, πολύ ιδιαίτερες, περίεργες και πολύ ζωντανές, αναμνήσεις που -να πω την αλήθεια- θα ήθελα κάποτε να γεμίσουν τις σελίδες ενός άλλου βιβλίου, πιο μεγάλου και πιο αυτοβιογραφικού…

Με τη Φαντασία παίζουμε από τότε που ήμουν πολύ μικρή. Έχω διάφορες αναμνήσεις μαζί της, πολύ ιδιαίτερες, περίεργες και πολύ ζωντανές, αναμνήσεις που -να πω την αλήθεια- θα ήθελα κάποτε να γεμίσουν τις σελίδες ενός άλλου βιβλίου, πιο μεγάλου και πιο αυτοβιογραφικού… 

Eδώ βρίσκομαι ήδη στον κόσμο μου…

Αλλά φαίνεται πως η Φαντασία ήθελε να βγει καιρό τώρα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. 

Παρακάτω σας περιγράφω μερικές από τις πιο πρόσφατες επιθέσεις της…!

Σκαλίζοντας κάποιες από τις σημειώσεις μου, βρήκα μια ιστορία που είχα γράψει 6-7 χρόνια πριν και η οποία αναφερόταν στο «τέρας» Φαντασία, ένα από τα πολλά «ανασφαλή τέρατα» που έχουμε μέσα μας… Φανταστείτε με πόση αγωνία διάβαζα εκείνη την παλιά μου ιστορία, τη στιγμή που το βιβλίο μου «η Φαντασία» βρισκόταν ήδη στο τυπογραφείο! Ευτυχώς, οι σημαντικές πληροφορίες που -κατά τη γνώμη μου- έπρεπε να καταγραφούν, είχαν ήδη βρει τον δρόμο τους στο νέο μου βιβλίο… Αλλά το περίεργο ήταν πως εκείνη την παλιά ιστορία για τη Φαντασία, την είχα ξεχάσει εντελώς για χρόνια σε κάποιο συρτάρι.

Ή μήπως να πω, σε κάποιο… «ντουλάπι»;

Φαίνεται πάντως πως ξεχνάμε πολύ εύκολα μιας και ανακάλυψα -αυτές τις τελευταίες μέρες που έψαχνα τη λέξη «φαντασία» στα περιεχόμενα του υπολογιστή μου- πως η Φαντασία μού είχε «επιτεθεί» ξανά, έναν ολόκληρο χρόνο πριν και μάλιστα, είχα κι ένα ηχητικό ντοκουμέντο όπου λέω στον εαυτό μου πως πρέπει να γράψω οπωσδήποτε ένα βιβλίο για τη φαντασία! Αλλά και πάλι, φαίνεται πως η ρουτίνα με είχε παρασύρει και την είχα αφήσει κι αυτήν την ιδέα, εδώ και 12 μήνες κλεισμένη σε κάποιο recorder, μαζί με πολλές πολλές άλλες…

Ακούστε τη Φαντασία να μιλάει μέσα από τη φωνή μου και να παρακαλάει να γίνει βιβλίο…!

Τελικά όμως τα κατάφερε και βγήκε και μάλλον τώρα κυκλοφορεί ελεύθερη στα βιβλιοπωλεία!

Δεν μπορώ να πω πως δεν με παίδεψε… Καταλαβαίνετε, Φαντασία είναι αυτή, με τόση φαντασία που έχει, πώς να καταφέρω να την «πιάσω» με το μυαλό μου; Άλλαζε συνέχεια μορφές! Άλλοτε εμφανιζόταν με το ένα ρούχο, άλλοτε με το άλλο…

Ανάλογα με τη διάθεσή της, άλλαζε την εμφάνισή της! Αν είναι δυνατόν! Δεν μπορούσα με τίποτα να τη ζωγραφίσω! Χρειάστηκε πολλές φορές να ηρεμήσω με τη βοήθεια διαλογισμού μπας και καταφέρω να «δω» ποια είναι η πραγματική της «στολή» και να τη ζωγραφίσω!

Ένα πράγμα μόνο μ’ άφηνε να δω καθαρά! Το χρώμα της! Και ναι, δεν μπορούσα με τίποτα να το αμφισβητήσω αυτό, η Φαντασία ήταν σίγουρα… κίτρινη!!

Σιγά σιγά, με άφησε να την πλησιάσω, να περάσω χρόνο μαζί της… Και μου έδειξε τη στολή που φοράει πιο συχνά για να νιώθει άνετα, μια κίτρινη στολή, φαρδουλή και γεμάτη αστέρια, κόκκινα, και μπλε… Τι να πω… ίσως να ήταν και οι πυτζάμες της…

Τα ίδια προβλήματα είχα και με το κείμενο. Φυσικά και θα με παίδευε στο κείμενο η Φαντασία. Να ξέρετε πως δεν σε βοηθάει καθόλου όταν πρόκειται για την ίδια. Ήξερε όμως πως αν δεν κάνει κάτι, αν δεν κουνήσει έστω και λίγο το δαχτυλάκι της, μάλλον θα κατέληγε πάλι σε κάποιο συρτάρι… Ή μπορεί να πήγαινε να βρει κάποιον άλλον συγγραφέα να γράψει γι’ αυτήν. Τελικά δεν ξέρω τι την έπιασε και έμεινε μαζί μου. 

Τη ζωγράφιζα με μανία σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε μικρό κομμάτι ελεύθερου χρόνου και βέβαια… στις διακοπές μου!

Όπου κι αν βρισκόμουν, η Φαντασία προσέλκυε τα μικρά παιδιά! 😃

Ευτυχώς είχα και την την εκδότριά μου να με πιέζει μιας και ήξερε πως η Φαντασία δεν μπορεί να ξανακλειστεί σε κάποιο ντουλάπι! Η Έλενα Πατάκη, πήρε το θέμα πολύ προσωπικά και ήταν παρούσα σε όλα τα στάδια έκδοσης αυτού του… «φανταστικού» βιβλίου!

Θα πω ότι την ευχαριστώ ΠΟΛΥ γι’ αυτό. Γιατί μου έδωσε πολύ χαρά με το που βγήκε! Και γιατί είμαι σίγουρη πως θα δώσει μεγάλη χαρά και στα παιδιά! Ξέρετε τι είναι για τα παιδιά να φαντάζονται στα σίγουρα πως η Φαντασία υπάρχει; Να μην μπορεί κανείς να τους πει το αντίθετο;

Ορίστε, τώρα που η Φαντασία έγινε βιβλίο, υπάρχει κανείς να πει πως… δεν υπάρχει;

Πάει τώρα, με αυτό το βιβλίο κατοχυρώσαμε για τα καλά την Φαντασία. Την υλοποιήσαμε! Τώρα είναι εδώ, έτοιμη να παρασύρει κι άλλους μαζί της, έτοιμη να φέρει τη μεγάλη δημιουργική ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Εύχομαι να τη διαβάσουν όλα τα παιδιά του κόσμου! Να κάνει και τους πιο σοβαρούς να γελάσουν και -μακάρι- να αλλάξει με τη δύναμή της τον τρόπο που βλέπουμε στην εποχή μας τα πράγματα! Στο μέλλον, μόνο τη Φαντασία θα έχουμε για να λέμε πως διαφέρουμε από τα ρομπότ…! 

Η Φαντασία εξαπλώνεται στα βιβλιοπωλεία!

…κεφάλιος λώρος!

20130115-215900.jpg

Δες εδώ τα behind the scenes που τράβηξε ένας ενοχλητικός φωτογράφος…  Συνεχίστε την ανάγνωση του «…κεφάλιος λώρος!»

Μαγνητική… ακουαρέλα.

Να μια πατέντα που σκέφτηκα για να μην έχω τα κυβάκια με τις ακουαρέλες μου από δω κι από κει: Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μαγνητική… ακουαρέλα.»

Τα μικροσκοπικά «Χμ!» κάνουν… Πάσχα!

Η πρώτη μου εικονογράφηση για τις εκδόσεις Κέδρος.

Σωληνάριο-παλέτα!

Αυτήν την τεχνική την ανακάλυψα κατά λάθος. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Σωληνάριο-παλέτα!»

Μια εικόνα την ημέρα!

Είχε ξεμείνει από ιδέες. Δεν είχε ούτε έμπνευση, ούτε όρεξη. Μέχρι που αποφάσισε να συμμετέχει σε ένα πείραμα το οποίο σκαρφίστηκε ο ίδιος… για τον εαυτό του! Ο Emory Allen, ένας νεαρός εικονογράφος στα πρόθυρα απώλειας έμπνευσης, έθεσε στόχο στον εαυτό του… μια εικόνα την ημέρα! Το ονόμασε…

¨Ένα εντελώς περίεργο, διαρκές, καθημερινό σχέδιο».

Οι εικόνες που φτιάχνει κάθε μέρα, ενώνονται η μία με την άλλη και παρόλο που είναι τελείως άσχετες μεταξύ τους, δημιουργούν ένα πραγματικά… «εντελώς περίεργο, διαρκές, καθημερινό σχέδιο!». Εξαιρετικά πρωτότυπο! Ειδικά αν σκεφτείς πως η ιδέα του «κατέβηκε» σε μια περίοδο πνευματικής ξηρασίας! Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μια εικόνα την ημέρα!»